O Γυναικείος Αιγυπτιακός Τύπος
"Αδελφέ μου, αυτά τα γάντια προορίζονται για τη Γυναίκα που αντιπροσωπεύει την τέλεια αντίθετη σου πολικότητα, τη Σεληνιακή".
- Από τη Μύηση του άνδρα.
"Πρόσφερε αυτά τα γάντια σε έναν άνδρα της εκτίμησης και της αγάπης σου".
- Από τη Μύηση Γυναικείου Αιγυπτιακού Τύπου.
Με τιμή και σεβασμό, o Αρχαίoς και Κυρίαρχoς Αιγυπτιακός Τύπος του Μιζραΐμ και του Μέμφις, διατηρεί ξεχωριστές Στοές για τις γυναίκες με τα δικά τους μοναδικά αντίστοιχα Τελετουργικά (τα οποία δημιουργήθηκαν στη Βενετία το 1801 εμπνευσμένα από τον Αιγυπτιακό Τύπο του Καλιόστρο και διατηρήθηκαν από τον Τύπο του Μιζραΐμ).
Κάθε Γυναίκα (ομοίως με τους άνδρες) που συμμετέχει σε αυτές τις Τελετουργίες εργάζεται για την τελειοποίηση και τη βελτίωση του χαρακτήρα της, γεγονός που βελτιώνει τις συνθήκες ολόκληρης της ανθρώπινης αδελφότητας.
Πολλές από τις λειτουργίες του Ανδρικού Τύπου είναι κοινές με το Γυναικείο Τύπο, ωστόσο οι λεπτομέρειες αποκρύπτονται σκόπιμα για να διατηρηθεί η ακεραιότητα του Γυναικείου Αιγυπτιακού Τύπου.
Ο Γυναικείος Αιγυπτιακός Τύπος της Υιοθεσίας λειτουργεί υπό τη συνδρομή του Κυρίαρχου Μεγάλου Θυσιαστηρίου του Ιονίου (Superum) με τις δικές του ειδικές Τελετουργίες.
Ακολουθεί την πιο αγνή μυστικιστική και θηλυκή Παράδοση που στο παρελθόν δημιούργησε τις Παρθένες Εστιάδες, τις Σιβύλλες και τις Ιέρειες των Δρυίδων.
Αν και ο Αρχαίος και Κυρίαρχος Αιγυπτιακός Τύπος του Μιζραΐμ και του Μέμφις, δεν υιοθετεί μικτή Μύηση λόγω του ότι η Θηλυκή φύση απαιτεί διαφορετικές λειτουργίες από την ανδρική φύση. Ωστόσο, έχουν γίνει ορισμένες προσαρμογές για να εκφραστεί το Μυστήριο της Ενότητας.
Η Μύηση της Γυναίκας είναι Σεληνιακή, ενώ η Μύηση του Άνδρα είναι Ηλιακή. Ως εκ τούτου, στους κατώτερους βαθμούς των Γυναικείων Στοών, ένας Αδελφός βοηθά πάντα, παραδίδοντας το Φως στη Γυναικεία Στοά.
Ο θηλυκός μας Τύπος δεν μυεί ανεξάρτητα, αλλά υιοθετείται από έναν άρρενα Τύπο.
Προς διευκρίνιση.
Όσον αφορά τους λόγους, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι στην αρχαιότητα οι γυναίκες μυούνταν ιέρειες από τον Φαραώ ή, από τον Αρχιερέα και αναλάμβαναν πολύ σημαντικά καθήκοντα στην τελετουργική έκφραση της λατρείας.
Οι γυναίκες, επομένως, συμμετείχαν ενεργά στα θρησκευτικά και κυρίως, στα παραδοσιακά μυστήρια. Δυστυχώς, η Γυναικεία Μύηση, μετά από μια μακρά περίοδο αποστροφής, χάθηκε οριστικά, αρχής γενομένης από τότε που έσβησαν οι διάφορες μυητικές φλέβες, όπως, για παράδειγμα, εκείνη των Σιβυλλών, και στη συνέχεια το "Τάγμα των Εστιάδων", κ.λπ. στη Δύση, όλες οι γνωστές οδοί γυναικείας μύησης έχουν κλείσει για τις γυναίκες.
Κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, πραγματοποιήθηκαν κάποιες σποραδικές προσπάθειες γυναικείας μύησης, αλλά χωρίς συνέχεια. Υπάρχουν στοιχεία που μαρτυρούν ότι οι γυναίκες επιτρέπονταν στις Συντεχνίες των Τεχνιτών και σε ορισμένες άλλες εσωτερικές κοινότητες. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι εύκολο να ανασυνθέσει κανείς την ιστορία των μυητικών ομάδων στις οποίες τα υποστηρικτικά στοιχεία της Παράδοσης μεταδίδονται προφορικά και οι οποίες εμφανίζονται κυρίως με αρνητικό πρόσημο λόγω των επικριτών χρονογράφων. Ούτε είναι εύκολη αυτή η ανασυγκρότηση, λόγω των επαναλαμβανόμενων διώξεων από την πολιτική εξουσία και, ακόμη περισσότερο, από τη θρησκευτική εξουσία στα ευρωπαϊκά κράτη. Για όλα αυτά, οι μυητικές δομές αναγκάζονταν συχνά να αναμειγνύονται στις κοινότητες και να ζουν κρυμμένες. Η ιστορική ανασυγκρότηση της γυναικείας μυητικής φλέβας έπρεπε να υποστεί την αρνητική δράση των επικριτών του τεκτονισμού γενικά και των δυσφημιστών που αποτελούν μέρος του ίδιου του τεκτονισμού ιδιαιτέρως.
Οι πρώτες επιβεβαιωμένες μυήσεις γυναικών προέρχονται από το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα και στη συνέχεια από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.
Το 1774, για παράδειγμα, η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας ενέκρινε επίσημα "τις στοές Υιοθεσίας γυναικών" θέτοντάς τες υπό την καθοδήγηση και την προστασία των αρρένων Αδελφών. Στην πραγματικότητα, δεν επρόκειτο για πραγματικές γυναικείες στοές, αλλά για ανδρικές δομές στις οποίες μπορούσαν να συμμετέχουν γυναίκες. Ήταν μια προσπάθεια για μια Μικτή Τύπο που πέθανε γρήγορα.
Το 1776 ο Καλιόστρο θέτει σε εφαρμογή τον Αιγυπτιακό Τύπο, επίσης με γυναικεία γραμμή- δηλαδή με ανδρογενείς στοές υιοθεσίας. Το πείραμα αυτό έληξε με τον θάνατο του Καλιόστρο το 1795.
Πέρα από τους ιστορικούς λόγους, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση έχουν τη σημασία τους για να εξηγήσουν γιατί έγιναν ορισμένες επιλογές, είναι καλό να διευκρινιστούν ορισμένες έννοιες.
Η παράδοση μας διδάσκει ότι η ύπαρξη στην οποία ζούμε χαρακτηρίζεται από συμπληρωματικά και άνισα μέρη, τα οποία μπορούν επίσης να εναρμονιστούν μεταξύ τους. Ο νόμος της εκδήλωσης είναι η ποικιλομορφία – για να εναρμονιστεί αυτή η ποικιλομορφία, είναι καλό τα δύο μέρη να είναι όλο και περισσότερο ο εαυτός τους, ώστε να μπορούν να εκδηλώνουν πλήρως και όλο και πιο τέλεια τα χαρακτηριστικά της δικής τους ουσίας.
Έτσι, όσον αφορά τα φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό παρουσιάζονται ως δύο τύποι που πρέπει να πραγματωθούν σύμφωνα με τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Ομοίως, στο πνευματικό επίπεδο ή τουλάχιστον βλέποντας αυτό που δεν είναι μόνο ύλη, το αρσενικό και το θηλυκό έχουν το δικό τους Τρόπο που δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς να έρθει σε αντίθεση με την ίδια τους την ιδιαιτερότητα. Είναι δύο διαφορετικές υπάρξεις με δύο διαφορετικές λειτουργίες και με στόχους που δεν συγκλίνουν πάντα. Ωστόσο, έχουν την ισοδύναμη αξία.
Καθένας από τους δύο, αντικειμενικά συμπληρωματικούς, πρέπει να τείνει και να συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο τα έμφυτα προσόντα του, χωρίς να υπερισχύει ο ένας του άλλου.
Ακόμη και από αυτή την απλή σύνθεση μπορεί να συναχθεί ότι η μυητική πορεία μεταξύ των δύο όντων δεν μπορεί ποτέ να είναι η ίδια – μπορεί να έχει μια σύγκλιση στόχων, αλλά με διαφορετικές τελετουργίες και σημασίες.
Οι δύο δρόμοι, αν και διαφορετικοί, δεν είναι καλό να εξελίσσονται εντελώς ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο. Γεννημένοι και ζώντας στον ίδιο περιέκτη (δηλαδή την κοινωνία), θα συνδέονται με την εγρηγορική δύναμη από την οποία προέρχονται.
Η Γυναικεία Μύηση μπορεί να είναι μόνο μερικώς ίδια με την ανδρική – δηλαδή, πρέπει να είναι κατά κάποιο τρόπο συμβολική και ερμητική και να προοδεύει σύμφωνα με το V.I.T.R.I.O.L., με τη συνακόλουθη εσωτερική κάθαρση. Ωστόσο, οι λειτουργικοί τρόποι με τους οποίους θα πραγματοποιηθεί αυτή η Μύηση θα είναι διαφορετικοί.
Ο Γυναικείος Αιγυπτιακός Τύπος κυβερνάται από τον Κυρίαρχο Γενικό Μεγάλο Ιεροφάντη και την Εξοχοτάτη Μεγάλη Αιγύπτια Διδασκάλισσα – Βασίλισσα του Σαβά. Η Βασίλισσα του Σαβά επιλέγεται από τον βαθμό των γυναικών Αδελφών Τέλειων Αιγυπτίων Διδασκαλισσών (4°).